Openboaren van Johannes 18
09Den zellen keunenks van dizze wereld dij zok mit heur ofgeven hebben, en paart en dail haren aan heur weelde, over heur jammern en misboar moaken as ze aan rook zain dat ze in brand staait.
10 Op grode ofstand blieven ze stoan, zo schrikken ze van wat zai oetstoan mout. "Hai, hai!" roupen ze, "doe grode stad toch! Babylon, doe staarke stad! Dastoe nou toch op ainmoal ofstraft wordst!"
11 Ook groothandeloars van wereld jammern en treuren om heur. Der is ja gainain meer dij heur de vracht ofkocht:
12 heur vracht gold en zulver, edelstainen en peerls, heur fienweefd linnen en sangen stovven, goud van zied en scharloaken, alderhande holtsoorten en ivoren dingeraiskes, riw van t duurste holt, van koper, iesder en maarmer.
13 Wieder nog kenail, kruderij en roekerij, mirre en wierook, wien en eulie, bloum van meel en waait, koien en schoapen, peerden en woagens, sloaven en waarkvolk.
14 Ze zeggen: "Riepe vruchten doar joen hartje noar longert, binnen joe ontkommen. Aal dien pracht en proal bistoe kwiet worden. t Zel naargens meer te bekennen wezen."
15 Dij doar groothandel in dreven en riek aan heur worden binnen, zellen op grode ofstand stoan blieven. Zo zellen ze schrikken van wat of ze oetstoan mout. Ze zellen jammern en jeuzeln:
16 "Hai, hai!" zellen ze roupen, "doe grode stad toch! Doe dij kled wast in fien linnen, sangen en scharloaken en zok mooi muik mit gold, edelstainen en peerls!
17 Dat nou toch op ainmoal aal dij riekdom verswonnen is!" Ook elke schipper en zeeman, metrozen en altmoal dij heur kostje op zee verdainen, bleven op grode ofstand stoan
18 en schraifden t oet dou ze aan rook zagen dat stad in brand ston. 18 "Welke stad," zeden ze, "kin t holden tegen dizze grode?"
19 Ze streuden zok stof op kop. Aal jammernd en jeuzelnd schraifden ze t oet. "Hai, hai!" zeden ze, "dij grode stad toch! Ale reders hebben goud aan heur verdaind, zo riek was ze! Dat ze nou toch op ainmoal verrinnewaaierd worden is!"
20 Vier nou mor feest om heur, ie hemel, en ie, haailegen, apostels en profeten! God het heur ja straft om wat ze joe aandoan het.
21 n Staarke engel pakte n dikke vlint, zo groot as n meulenstain, en smeet hom in zee. "Dè!" zee e, "krekt zo zel Babylon, dij grode stad, mit n boog votsmeten worden. Ze zellen heur nooit meer weeromvinden kinnen.
22 Meziek van citers en zangers, floitspeulers en trompetten,
zel men bie die nait meer te heuren kriegen.
Vaklu, netgliek in wat veur affeer,
zellen der bie die nait meer te vinden wezen.
t Knaarzen van meulen
zel bie die nait meer heurd worden.
23 Licht van laamp
zel bie die nait meer schienen.
Stem van brudeman en bruud
zel je bie die nait meer heuren.
Wèl groothandel mit die dreven,
dat wazzen ja machthebbers van wereld.
Ale volken werden deur dien teuverkunsten op biesterboan brocht.
24 En in heur was t bloud te vinden van profeten en haailegen en van aal dijent, dij in wereld om haals brocht binnen."
|
